do ministra kultury i dziedzictwa narodowego
w sprawie opłaty za odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne w ośrodkach pomocy społecznej
Zgłaszający: Iwona Małgorzata Krawczyk
Data wpływu: 26-03-2024
Szanowny Panie Ministrze,
w imieniu dyrektorów, pracowników i klientów ośrodków pomocy społecznej chcemy zasygnalizować problem i upomnieć się o korzystanie z przywileju opłacania tylko jednego abonamentu RTV przez OPS-y, niezależnie od liczby posiadanych odbiorników.
Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe.
Opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik radiofoniczny i telewizyjny, z zastrzeżeniem ust. 5, który brzmi: „Niezależnie od liczby odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych używanych przez:
1) osoby fizyczne w tym samym gospodarstwie domowym lub w samochodzie stanowiącym ich własność;
2) podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, sanatoria, żłobki, publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, publiczne i niepubliczne uczelnie, a także domy pomocy społecznej – w tym samym budynku, zespole budynków lub w samochodach będących w używaniu tych instytucji – uiszcza się tylko jedną z opłat, o której mowa w art. 3 ust. 1”.
Szanowny Panie Ministrze,
dziś OPS-y oferują wiele form wsparcia dla swoich klientów w różnorodnych instytucjach pomocy społecznej. Należą do nich m.in.: świetlice dziecięce, kluby młodzieżowe, domy pomocy społecznej (dla osób w podeszłym wieku, dla osób przewlekle somatycznie chorych, dla osób przewlekle psychicznie chorych, dla dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie, dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, dla osób niepełnosprawnych fizycznie, dla osób uzależnionych od alkoholu), placówki specjalistycznego wsparcia (specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, ośrodki interwencji kryzysowej, punkty interwencji kryzysowej, hostele, domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, domy dla matek z dziećmi, centra kryzysowe, ośrodki wsparcia, ośrodki interwencji kryzysowej), ośrodki wsparcia (dzienne domy pomocy domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, schroniska i domy dla bezdomnych, ośrodki wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz środowiskowe domy/kluby samopomocy), placówki specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego.
Większość z wymienionych placówek, pomimo swojej edukacyjnej funkcji, nie jest elementami systemu oświaty. Co ważne, nie są one także wymienione wśród podmiotów, które są zwolnione z opłaty abonamentowej. Jako przykład niech posłużą mieszkania wspomagane i treningowe, które także są wyposażone w odbiorniki telewizyjne. Z reguły w każdym mieszkaniu jest po jednym oraz jeden w ogólnodostępnej świetlicy. Klienci korzystają z pobytu w takich placówkach przez czas określony decyzją administracyjną. W poszczególnych mieszkaniach znajdują się jednocześnie 2–3 osoby. Klienci, którzy trafiają do takich mieszkań, zgodnie z ustalonym profilem, to osoby w podeszłym wieku lub/i z orzeczeniem o niepełnosprawności. Skład poszczególnych lokali zmienia się w trakcie roku, ale zawsze przebywa w nich osoba spełniająca wymogi uprawniające do zwolnienia z opłaty abonamentowej. Pomimo, że ta działalność jest bardzo zbliżona do działalności domu pomocy społecznej – zapewnia się tu opiekę w systemie całodobowym – to także te mieszkania nie są wymienione wśród podmiotów zwolnionych z opłat abonamentowych.
Często OPS-y dysponują także samochodem służbowym do przewozu swoich Klientów, np. seniorów, do dziennego domu Senior+, lub osób mieszkających czasowo w mieszkaniach wspomaganych i treningowych na zajęcia lub do placówek ochrony zdrowia. Tu także jest radioodbiornik.
Szanowny Panie Ministrze,
1. Czy zostały lub w niedalekiej przyszłości zostaną wszczęte prace nad zmianą tych przestarzałych przepisów, niedostosowanych do dzisiejszych form wsparcia oferowanych przez ośrodki pomocy społecznej?
2. Czy resort planuje zrewidować przepisy, które powodują, że są podmioty, które muszą uiszczać kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt opłat abonamentowych, czasami wyłącznie za gotowość – np. w mieszkaniach treningowych?
3. Czy resort planuje do katalogu podmiotów, które korzystają z przywileju uiszczania tylko jednej z opłat, o której mowa w art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych, wpisać ośrodki pomocy społecznej?
Z poważaniem
Iwona Krawczyk