10. kadencja, 21. posiedzenie, 3. dzień (08-11-2024)

31. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Edukacji i Nauki oraz Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego oraz niektórych innych ustaw (druki nr 757 i 793).

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Urszula Demkow:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Dziękuję bardzo za państwa głosy, zarówno te popierające, jak i te krytyczne. Chciałabym jakoś w uporządkowany sposób odpowiedzieć na państwa pytania. Pierwsze pytanie, pytanie, jakie wysuwa mi się na pierwszy plan, brzmi: Czemu ma służyć połączenie tych dwóch instytucji? Mowa tu o CKPPiP, czyli instytucji dotychczasowo prowadzącej kształcenie podyplomowe pielęgniarek, oraz CMKP, czyli instytucji kształcącej w zakresie innych zawodów medycznych, kształcącej lekarzy, diagnostów, fizjoterapeutów, farmaceutów, ratowników medycznych i przedstawicieli innych zawodów medycznych. Celem połączenia tych dwóch instytucji jest ujednolicenie systemu kształcenia wszystkich przedstawicieli zawodów medycznych. Według obecnej wiedzy i paradygmatu, który obowiązuje w systemie ochrony zdrowia, pacjentem ma się opiekować holistyczny zespół złożony z niezależnych i równorzędnych przedstawicieli zawodów medycznych, z których każdy wnosi swój wkład w opiekę nad danym pacjentem. Dlatego to bardzo istotne, żeby system kształcenia podyplomowego i rozwijania kompetencji we wszystkich zawodach medycznych był w miarę jednolity.

    Przechodzę do kolejnego pytania: Dlaczego tak szybko procedujemy nad tą ustawą? Powodem, dla którego się spieszymy, nie jest to, że bardzo szybko chcemy przejąć nad czymś kontrolę, broń Boże. Chodzi o przedłużenie ważności deklaracji składanych w POZ, ponieważ 1 stycznia tracą one ważność, co uniemożliwi zapewnienie ciągłości opieki i pozbawi pracy kilkadziesiąt tysięcy pielęgniarek. Dlatego jest to istotne, żeby ustawa weszła w życie przed 1 stycznia, a właściwie przed 30 czy 31 grudnia tego roku.

    Kolejne pytanie dotyczyło autonomii. Generalnie nad CMKP i nad prowadzeniem szkolenia specjalizacyjnego sprawuje nadzór minister zdrowia za pośrednictwem dyrektora CMKP. Natomiast CMKP, zgodnie z obecnymi przepisami prawnymi, z ustawą - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, nie jest uczelnią publiczną, nie kształci studentów na studiach licencjackich i magisterskich. Wobec tego obecnie obowiązująca ustawa o Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego wyłącza stosowanie art. 9 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w którym jest mowa o autonomii uczelni. Ktoś z państwa podniósł jeszcze kwestię tego, czy pani minister zdrowia też będzie chciała wybierać rektorów uczelni medycznych. Otóż tutaj obowiązują inne przepisy prawne.

    (Głos z sali: Ale to się zmieni.)

    Ten przepis o autonomii dotyczy wszystkich uczelni, więc nie sądzę, żeby coś takiego mogło się zdarzyć. Byłoby to niezgodne z ustawą.

    Jeśli chodzi o pytanie w zakresie ustawy o POZ, które zadał pan poseł Wnuk, to utrzymujemy rozwiązania, o które pan poseł pytał. Jeśli chodzi o pytanie o położne, to ta ustawa będzie również przedłużała i poszerzała kompetencje pań położnych - w ustawie jest odpowiedni przepis. Mamy coraz mniej porodów i niestety mamy zapaść demograficzną. W ciągu ostatnich 4 lat liczba urodzeń spadła o 100 tys. - to jest taka dramatyczna liczba - co chyba wszystkich nas martwi, niezależnie po której stronie sali sejmowej siedzimy. W związku z tym część pań położnych - zwłaszcza te, które pracują we wschodniej części naszego kraju, gdzie były kształcone w takiej bardzo dużej liczbie - może stracić pracę, dlatego chcielibyśmy, żeby panie położne uzyskały dodatkowe kompetencje, częściowo, które obecnie są dostępne tylko dla pań pielęgniarek, aby te położne mogły ewentualnie podjąć inne zadania w systemie ochrony zdrowia.

    Pytanie o jakość kształcenia. Generalnie ja jestem ministrem odpowiedzialnym za nadzór nad CMKP i od bardzo wielu lat mam ścisłe więzi z tą instytucją, ponieważ każdą z pięciu specjalizacji lekarskich, które posiadam, robiłam pod nadzorem i po kursach CMKP. Bardzo dobrze wiem, jak ta instytucja działa. Moim celem jest to, żeby jakość kształcenia była utrzymana, żeby była jak najwyższa.

    (Poseł Czesław Hoc: Dlatego musieliście to zmienić.)

    Myślę, że kształcenie musi być dostosowane też do zmieniającego się świata wokół nas i do potrzeb, jakie ma nasz rynek pracy.

    (Głos z sali: W innym świecie...)

    Chyba pani poseł Wicha wymieniła specjalizacje deficytowe. Bardzo chcielibyśmy kształcić specjalistów i umożliwić im taką ścieżkę kształcenia, jaka z jednej strony zadowoli młodych medyków, a z drugiej strony wzmocni system ochrony zdrowia, to znaczy pokaże, jacy specjaliści powinni znaleźć się na rynku pracy.

    Przechodzę do propozycji związanej z innymi zawodami medycznymi. Będziemy pracować nad tym, aby zapewniony był udział wszystkich zawodów medycznych. Tego będzie dotyczyć część zapisów statutowych, które zapewnią wszystkim zawodom medycznym, nie tylko pielęgniarkom i lekarzom, ale także diagnostom, fizjoterapeutom, ratownikom medycznym, farmaceutom i innym możliwość decydowania o kształceniu danej grupy zawodowej. Myślę, że najlepiej będzie, jeśli każda grupa będzie miała swoją ścieżkę, jeśli będzie w pewnym sensie autonomiczna, ale pod wspólnym dachem, żeby to kształcenie było jednak ujednolicone.

    Padło jeszcze pytanie o pracowników i o CKPPiP. Jeśli chodzi o tę instytucję, to oczywiście długo trwały rozmowy z paniami pielęgniarkami, ale ostatecznie uzgodniliśmy, że chyba jesteśmy po jednej stronie, po stronie dobra pacjenta i całego systemu. Również dyrektor CKPPiP popiera te przekształcenia. Wszyscy pracownicy zostaną objęci opieką.

    Padło jeszcze pytanie o to, dlaczego dyrektorem CMKP powinien być medyk. Myślę, że bardzo ważne jest to, żeby jednak był to przedstawiciel zawodu medycznego. Odpowiadanie za kształcenie i zarządzanie szpitalem to dwie bardzo różne kwestie. Szpitalem może zarządzać również osoba o określonych kompetencjach, która musi mieć pewne kompetencje menedżerskie, która w pewnym sensie jest menedżerem, ale zawsze ma przy sobie dyrektora do spraw lecznictwa. Jeśli natomiast chodzi o samokształcenie, to ważne jest to, żeby był to przedstawiciel zawodu medycznego, który rozumie zarówno system, jak i cały proces kształcenia.

    (Poseł Czesław Hoc: Konflikt interesów.)

    Wydaje mi się, że odpowiedziałam na większość pytań. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia