10. kadencja, 22. posiedzenie, 2. dzień (20-11-2024)

9. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Poseł Maja Ewa Nowak:

    Szanowna Pani Marszałek! Pani Minister! Asystencja osobista to usługa niezbędna do prowadzenia przez osoby z niepełnosprawnościami niezależnego, inkluzywnego życia, życia wyrównującego ich szanse względem osób sprawnych. Zaznaczam, że jest to usługa, a nie kolejne świadczenie. To usługa, w wyniku której osoby niepełnosprawne będą mogły pracować, rozwijać się i przyczyniać do rozwoju gospodarczego kraju.

    Ustawa dotycząca asystencji osobistej to ustawa, na którą czekają setki tysięcy obywateli i nie czekają na nią od tygodnia, miesiąca czy roku. Czekają na nią ponad 20 lat i to nie po to, aby ich życie stało się wygodniejsze, bo nie o wygodę tutaj chodzi, ale żeby mogli w ogóle funkcjonować, nie martwiąc się każdego dnia o to, czy kolejnego dnia będą w stanie wyjść z domu, zjeść posiłek, skorzystać z toalety czy pójść do lekarza. Dzięki temu te osoby będą mogły także podjąć zatrudnienie, co będzie generowało dochód i podatki. Podatki będą odprowadzać także zatrudnieni asystenci. Ta ustawa to konkretna inwestycja dla budżetu państwa, inwestycja - nie tylko koszt.

    Jednym z postanowień umowy koalicyjnej jest wprowadzenie systemowej, opartej na ustawie usługi asystencji osobistej. Według informacji przekazanych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej odpowiedni projekt ustawy został przez ten resort przygotowany już kilka miesięcy temu, jednak do tej pory nie uzyskał akceptacji Ministerstwa Finansów. W związku z powyższym zwracamy się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: Z jakich powodów projekt ustawy o asystencji osobistej nie uzyskał akceptacji Ministerstwa Finansów oraz jakie warunki muszą być spełnione, żeby taka akceptacja nastąpiła? Dziękuję. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia