10. kadencja, 22. posiedzenie, 2. dzień (20-11-2024)

17. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu o poselskim projekcie uchwały w sprawie 106. rocznicy powstania rządu Daszyńskiego (druki nr 775 i 797).

Poseł Daria Gosek-Popiołek (tekst niewygłoszony):

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

    Do Ludu Polskiego! Robotnicy, Włościanie i Żołnierze Polscy!

    Nad skrwawioną i umęczoną ludzkością wschodzi zorza pokoju i wolności. W gruzy walą się rządy kapitalistów, fabrykantów i obszarników, rządy militarnego ucisku i społecznego wyzysku mas pracujących. Wszędzie lud pracujący dochodzi do władzy. I nie zaświta lepsza dola nad narodem polskim, jeżeli rdzeń i olbrzymia jego większość, lud pracujący, nie ujmie w swoje ręce budowy podwalin naszego życia społecznego i państwowego.

    Z dniem dzisiejszym ogłaszamy w Polsce całkowite polityczne i obywatelskie równouprawnienie wszystkich obywateli bez różnicy pochodzenia, wiary i narodowości, wolność sumienia, druku, słowa, zgromadzeń, pochodów, zrzeszeń, związków zawodowych i strajków; w przemyśle, rzemiosłach i handlu wprowadzamy niniejszym 8-godzinny dzień roboczy.

    To słowa Manifestu Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej, pierwszego rządu niepodległej Polski, ogłoszonego 7 listopada 1918 r. w Lublinie. Z perspektywy czasu łatwo nie doceniać, jak odważne były te słowa, bo jesienią 1918 r. wcale nie było jasne, czy Polska będzie republiką. Nie było jasne, czy wszyscy jej obywatele, a szczególnie obywatelki będą mieli równe prawa, w tym prawo głosowania. Nie było jasne, czy pracownicy będą mieć emerytury, czy państwo będzie dbało o ich warunki pracy.

    Rząd Ignacego Daszyńskiego bardzo jednoznacznie te wątpliwości rozwiał i wyznaczył kierunek, którym podążały pierwsze rządy II RP. To dzięki temu rządowi mamy dzisiaj publiczny system emerytalny, powszechną ochronę zdrowia, Państwową Inspekcję Pracy, przepisy regulujące bezpieczeństwo i higienę pracy.

    Wkraczające w niepodległość państwo polskie zrodziło się nie tylko z dekad konspiracji i walki zbrojnej, nie tylko z korzystnej międzynarodowej koniunktury, ale przede wszystkim z marzenia o lepszym świecie i o lepszej Polsce. Z marzenia o demokratycznej Polsce ludzi wolnych i równych, z marzenia o Polsce, w której kobiety mają równe prawa, w której nikt nie głoduje, każde dziecko ma prawo do nauki, w której emerytura zapewnia godną jesień życia, w której nikt nie jest wykluczony i w której wszyscy mogą być szczęśliwi. Ojcowie i matki naszej niepodległości walczyli o to, żeby zostawić lepszy świat i lepszą Polskę swoim dzieciom.

    Echa tego marzenia odbijały się w programie politycznym Polski podziemnej i w powstaniu ˝Solidarności˝. I chociaż dzisiaj jesteśmy bliżej realizacji tego marzenia niż 106 lat temu, kiedy Polska wróciła na mapy Europy, to musimy sobie jasno powiedzieć, że zostało nam jeszcze wiele do zrobienia, żeby to marzenie urzeczywistnić.

    Dziedzictwo rządu Daszyńskiego jest żywe do dzisiaj, a program jego rządu jest fundamentem, na którym zbudowana jest współczesna Polska. Koalicyjny Klub Parlamentarny Lewicy oczywiście z dumą poprze projekt tej uchwały.

Przebieg posiedzenia