10. kadencja, 34. posiedzenie, 2. dzień (08-05-2025)

11. i 12. punkt porządku dziennego:

   11. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy (druk nr 1109).
   12. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy (druk nr 1110).

Poseł Aleksandra Kot:

    Szanowny Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Prawo do obrony jest gwarantowane przez konstytucję i stanowi fundament demokratycznego państwa prawa. Jednym z kluczowych elementów realizacji tego prawa jest zapewnienie tymczasowo aresztowanemu możliwości kontaktu z obrońcą, zarówno poprzez widzenia, jak i kontakt telefoniczny. Obecnie uzyskanie zgody na widzenie z obrońcą oraz na kontakt telefoniczny wymaga wydania przez sąd lub prokuratora odpowiedniego zarządzenia. W praktyce oznacza to, że obrońca musi składać stosowny wniosek o wyrażenie takiej zgody. Warto podkreślić i podkreślają też projektodawcy, że sąd lub prokurator nie mogą odmówić obrońcy widzenia z tymczasowo aresztowanym. W postępowaniu przygotowawczym prokurator może jedynie, udzielając takiego zezwolenia, zastrzec, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach przy widzeniu będzie obecny on sam lub osoba przez niego upoważniona. Podobnie przepisy Kodeksu karnego wykonawczego gwarantują tymczasowo aresztowanemu możliwość korzystania z aparatu telefonicznego, chyba że istnieją okoliczności wskazane wprost w kodeksie, które wykluczają wydanie takiej zgody, np. gdy jest podejrzenie, że kontakt telefoniczny mógłby być wykorzystany do utrudniania postępowania karnego. Wobec tego należy zgodzić się z projektodawcami, że zgoda zarówno na widzenie, jak i na kontakt telefoniczny może być wydana z urzędu, że konieczność składania tego wniosku jest zbędną formalnością, która przedłuża kontakt obrońcy z tymczasowo aresztowanym.

    Mimo pozytywnej oceny kierunku zmian w tych dwóch projektach należy zwrócić uwagę na pewne kwestie, które wymagają doprecyzowania. Przede wszystkim należy rozważyć, czy proponowane brzmienie art. 215 § 3 oraz art. 217c § 2a, czyli tych najważniejszych artykułów w tych dwóch ustawach, w pełni oddaje zamierzenia projektodawców, bo oba te artykuły kładą nacisk na obowiązek przesłania przez sąd lub prokuratora do dyrektora aresztu śledczego zarządzeń dotyczących tych zgód na widzenie lub na kontakt telefoniczny. Żeby właściwie zrealizować intencje projektodawców, przepisy te powinny podkreślać obowiązek wydania takiej zgody z urzędu. Konieczność technicznej czynności przesłania do aresztu śledczego jest już uregulowana w innych aktach i nie trzeba jej regulować w Kodeksie karnym wykonawczym.

    Tak jak powiedziałam, kierunek zmian zaproponowany w tych dwóch ustawach oceniamy pozytywnie. To bardzo ważny krok w likwidacji technicznych barier w dostępie do prawa do obrony. Na pewno jest to zmiana oczekiwana przez praktyków, dlatego Klub Parlamentarny Koalicja Obywatelska popiera dalsze prace nad tymi projektami ustaw w komisji. Dziękuję. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia