10. kadencja, 36. posiedzenie, 3. dzień (11-06-2025)

23. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji do Spraw Deregulacji oraz Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz ustawy o podatku od towarów i usług (druki nr 1231 i 1332).

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów, Zastępca Szefa Krajowej Administracji Skarbowej Zbigniew Stawicki:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie i Panowie Posłowie! Przede wszystkim chciałbym podziękować paniom i panom posłom za pracę nad ustawą i za zrozumienie i poparcie naszego projektu. Zanim przejdę do odpowiedzi na pytania, może pozwolę sobie zauważyć, że jest to przykład regulacji, która wynika m.in. z analizy spraw, które prowadzimy, które prowadzą organy Krajowej Administracji Skarbowej, i z poszukiwania dróg oraz sposobów jak najmniej dolegliwych w stosunku do przedsiębiorców prowadzących legalną, normalną działalność, chociaż czasem obarczoną jakimiś błędami formalnymi czy innego rodzaju, bo tego się w życiu wykluczyć nie da. Te doświadczenia skłoniły nas m.in. do zaproponowania takich zapisów.

    Tutaj pozwolę sobie się odnieść do słów pana posła z Konfederacji, że jako przedsiębiorca spotkał się z takimi sytuacjami w toku swojej działalności. Ja powiem, że spotykałem się z tego rodzaju sytuacjami, ale z drugiej strony, przez kilkadziesiąt lat praktyki w tej sferze.

    Przejdę do pytań. Co do 14 dni, to zauważę, że do tej pory strona społeczna nie zgłaszała zastrzeżeń do tego terminu ani uwag. Uznaliśmy, że jest to termin, który pozwala stronie na wystarczające zapoznanie się z ustaleniami organu. Powiem tak: jakiś termin zakreślić należy, a tak jak mówię, strona społeczna nie zgłaszała zastrzeżeń. Myślę, że jest to termin optymalny, który pozwoli zapoznać się ze sprawą, przeanalizować ją, podjąć decyzję co do wejścia w spór bądź wybrania drogi kompromisu z organem, jakkolwiek by to brzmiało.

    Kwestia uzasadnienia nieuwzględnienia korekty czy poinformowania strony o powodach nieuwzględnienia korekty. Tego rodzaju odniesienie się każdorazowo się znajdzie, ponieważ w przypadku nieuznania korekty organ przekształci kontrolę celno-skarbową w postępowanie podatkowe i w uzasadnieniu wszczęcia postępowania podatkowego znajdzie się wyczerpujące uzasadnienie, dlaczego organ nie uwzględnił stanowiska strony lub nie zgodził się z nim. A więc tutaj nie ma mowy, żeby podatnik pozostał w nieświadomości. W przypadku nieuznania korekty, jak już wcześniej częściowo odpowiedziałem, organ przekształci kontrolę celno-skarbową w postępowanie podatkowe. Z zachowaniem oczywiście pełnych praw strony będzie procedowane postępowanie podatkowe.

    Odpowiadając na pytanie o statystykę, o liczbę korekt nieuznanych, czyli których złożenie nie było prawnie skuteczne, możliwe, powiem, że nie posiadamy takich danych, nie gromadzimy danych o zamiarach. Niestety posiadamy tylko dane o czynnościach, które wywołały prawnie skuteczny efekt. Tak że tu niestety takimi danymi nie mogę służyć.

    Jeszcze odnosząc się do tego generalnie, chciałbym podziękować w ogóle za państwa przyjęcie tego projektu, bo widzę, że jest on w pełni zrozumiały dla państwa. Są zrozumiałe nie tylko same literalne zapisy, ale także intencja. Mogę tutaj z całą odpowiedzialnością obiecać, że na pewno nie jest to ostatni krok ze strony Ministerstwa Finansów w stronę optymalizacji procesu wywiązywania się z obowiązków podatkowych. Wynika to również z analizy kosztów, ponieważ zasoby kontrolne uwolnione od czasem naprawdę bezsensownego, przedłużającego się sporu, w którym właściwie strony się zgadzają w istocie co do większości kwestii, ale pozostaje jakaś kwestia sporna, więc proces trwa zupełnie niepotrzebnie, wykorzystamy do... Mówimy o kontroli celno-skarbowej. Zaznaczam, że to jest kontrola, której procedura przewiduje wyłączenie części uprawnień strony z powodu tego, że wcześniejsze analizy wskazały na ryzyko poważnych nadużyć. Mówimy o tego rodzaju procedurze. A więc uwolnione w ten sposób zasoby wykorzystamy do zwalczania oszustw, które były dokonywane z góry powziętym zamiarem, mechanizmów oszukańczych, przestępstw itd. W ten sposób przedsiębiorcy prowadzący, tak jak powiedziałem, legalną, normalną działalność... Naszym zadaniem i obowiązkiem jest zapewnienie bezpiecznego otoczenia dla przedsiębiorców prowadzących normalną działalność. Nie tylko zapewnienie dopływu pieniędzy podatnika do budżetu, ale i zapewnienie bezpiecznego otoczenia prowadzenia działalności gospodarczej. Zresztą te sfery się wiążą. Bo wpływy będące efektem kontroli nie są, nie mogą być traktowane jako sposób na zapełnienie budżetu. Budżet zapełniają wpłaty przedsiębiorców, ale żeby te wpłaty były, oni muszą mieć bezpieczne otoczenie. Naszym zadaniem i obowiązkiem jest zapewnienie takiego otoczenia, dlatego też będziemy analizować to, co się dzieje na rynku. Będziemy współpracować z przedsiębiorcami, co już robimy, bo oni wiedzą najszybciej i najlepiej o zjawiskach, które powinny zaniepokoić i ich, i nas. Tak że, tak jak powiedziałem, z całą odpowiedzialnością: nie jest to na pewno ostatni krok z naszej strony w celu maksymalnego usprawnienia, w cudzysłowie, ucywilizowania relacji państwo - przedsiębiorca czy fiskus -przedsiębiorca. Dziękuję. (Oklaski)


Przebieg posiedzenia