10. kadencja, 37. posiedzenie, 2. dzień (25-06-2025)

19. i 20. punkt porządku dziennego:

   19. Sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2024 roku oraz Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2024 roku wraz z komisyjnym projektem uchwały (druki nr 1146 i 1394).
   20. Informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2024 roku wraz z komisyjnym projektem uchwały (druki nr 1147 i 1395).

Poseł Aleksandra Leo:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Polska 2050 przedstawiam nasze stanowisko w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za rok 2024.

    Po wnikliwej analizie tego dokumentu i działań rady w minionym roku z pełnym przekonaniem opowiadamy się za jego odrzuceniem. Krajowa rada radiofonii jako konstytucyjny organ państwa została powołana do stania na straży wolności słowa, prawa obywateli do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji. Niestety rzeczywistość, z jaką mamy do czynienia, wskazuje na systemowe odejście od tych wartości. Rada nie tylko nie realizowała swoich zadań, ale także w wielu aspektach działała w sposób sprzeczny z interesem społecznym. Najbardziej niepokojącym przykładem przekroczenia tych kompetencji było bezprawne wstrzymanie środków z abonamentu RTV dla mediów publicznych. Te fundusze, gwarantowane ustawowo, miały służyć realizacji misji publicznej. Ich wstrzymanie nie tylko naruszało przepisy prawa, lecz także było aktem godzącym w stabilność instytucji mających służyć społeczeństwu. Pan Świrski nie jest bankiem, nie jest sądem, coś mu się pomyliło.

    Kolejnym obszarem budzącym bardzo poważne zastrzeżenia są postępowania koncesyjne. Ich przebieg w ostatnim roku był nieprzejrzysty, przewlekły i często niezrozumiały z merytorycznego punktu widzenia. Takie działania podważają zaufanie do instytucji państwowych i uderzają w nadawców, ograniczając pluralizm mediów, zamiast go wspierać. To niedopuszczalne. Nie sposób też pominąć kwestii egzekwowania kar finansowych wobec nadawców. W wielu przypadkach postępowania były prowadzone w sposób budzący poważne wątpliwości co do legalności, bez zapewnienia podstawowych gwarancji proceduralnych i przede wszystkim prawa do obrony. Bardzo niepokojącą kwestią jest też bierność rady w zakresie dostępności przekazów medialnych dla osób z niepełnosprawnościami. To nie jest tylko problem techniczny, ale to jest coś dużo, dużo więcej, bo są to zaniedbania w zakresie praw człowieka. Brakuje systematycznego reagowania na skargi, nie są prowadzone rzetelne rejestry, a transparentność działania to jest czysta fikcja.

    Inna poważna kwestia dotyczy Krajowego Instytutu Mediów. Instytucja ta nie spełnia przypisanej jej funkcji analitycznej. Mimo znacznych, bardzo poważnych środków publicznych nie dostarczyła wiarygodnych danych ani analiz, które są niezbędne do rozwoju rynku medialnego. To jest przykład nie tylko nieefektywności, ale także braku odpowiedzialności za gospodarowanie środkami publicznymi.

    Warto też podkreślić, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nie wypełniła obowiązku przekazania Komisji Europejskiej raportu dotyczącego przeciwdziałania szkodliwym treściom na platformach VOD. To jest poważne zaniedbanie, które bardzo mocno wpływa na postrzeganie Polski jako wiarygodnego partnera w Unii Europejskiej. Niepokój budzi również sam styl sprawozdania. Jest ono pełne emocjonalnych ocen i publicystycznych fraz. Zabrakło tam rzeczowego, urzędowego tonu. Naprawdę trudno uznać ten dokument za poważny raport konstytucyjnego organu państwa. Oczekujemy transparentnej, merytorycznej informacji, a nie publicznych manifestów politycznych.

    Nie do przyjęcia są publiczne wypowiedzi pana przewodniczącego, które miały charakter wyraźnie polityczny. Zamiast pełnić funkcję niezależnego strażnika ładu medialnego, angażował się pan aktywnie w bieżące spory, naruszając tym samym konstytucyjną zasadę bezstronności.

    Rada nie dostarczyła również pełnej informacji o sytuacji finansowej mediów publicznych. W sprawozdaniu brakuje kluczowych danych i to uniemożliwia ocenę efektywności wydatkowania środków i jakości zarządzania instytucjami mediów publicznych. Długo by jeszcze wymieniać, ale w wystąpieniach rady na forum międzynarodowym zabrakło z kolei konstruktywnej refleksji. Zamiast dbałości o wizerunek Polski i merytorycznej krytyki mieliśmy do czynienia z emocjonalnymi wystąpieniami, które miały charakter publicystyczny i czysto polityczny. Wreszcie sprawozdanie nie zawiera żadnej długofalowej strategii. Brakuje w nim refleksji nad przyszłością mediów, brakuje planu cyfryzacji, przeciwdziałania dezinformacji czy innowacyjnych działań dostosowanych do obecnych realiów. To jest dowód na brak wizji, ale też na brak odpowiedzialności.

    Szanowni Państwo! Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nie zrealizowała swoich konstytucyjnych obowiązków. Działała w sposób stronniczy, nieprofesjonalny i szkodliwy. Dlatego Klub Parlamentarny Polska 2050 zagłosuje za odrzuceniem przedłożonego sprawozdania, bo naszym obowiązkiem jest domagać się standardów w życiu publicznym, w instytucjach i w mediach. Szanowni państwo, tych standardów będziemy konsekwentnie bronić. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

    (Poseł Anna Paluch: Powiedz to swojemu koalicjantowi Donaldowi Tuskowi, jak chcesz standardów.)

    Nie jesteśmy na ty.

    (Poseł Piotr Adamowicz: Panie marszałku, to jest loża szyderców? Co to jest?)

Przebieg posiedzenia