10. kadencja, 37. posiedzenie, 2. dzień (25-06-2025)

21. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych oraz Komisji Infrastruktury o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw (druki nr 1130 i 1367).

Poseł Stanisław Lamczyk:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Szanowni Państwo! Przyszedł mi zaszczyt w imieniu klubu Koalicja Obywatelska przedstawienia rządowego projektu zmiany ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw. Klub Koalicji Obywatelskiej opowiada się jednoznacznie za poparciem powyższego projektu. Chciałbym powiedzieć, tak jak mówiła przewodnicząca, że wczoraj na posiedzeniu dwóch komisji, Komisji Infrastruktury oraz Komisji Energetyki i Aktywów Państwowych, przyjęliśmy projekt po obszernej dyskusji, po konsultacjach społecznych, i projekt ten został zatwierdzony.

    Chciałbym powiedzieć o kilku elementach ekonomicznych i o tym, co ten projekt zmienia. Przede wszystkim chciałbym państwu powiedzieć, że zmniejszenie bufora odległości z 700 m na 500 m zwiększa dostępność terenów o 75%. Jeślibyśmy tego nie zrobili, to dostępność spadłaby o 47%. Natomiast chciałbym państwu również powiedzieć, że ta energia jest czterokrotnie tańsza od energii z węgla. I tak 1 GW mocy zainstalowanej w OZE to obniżenie kosztów energii o ponad 9 zł za 1 MWh. To jest bardzo istotne. Jest to też obniżenie kosztów dla gospodarki, kosztów energii, bo według analiz jest to ok. 7 mld zł. Jeślibyśmy dalej trwali w tym projekcie 700 m, to gospodarka do roku 2030 straciłaby na dodatkowe koszty energii prawie 60 mld zł. Tak że nie ulega wątpliwości, że jest to energia najtańsza.

    Chciałbym państwu również powiedzieć, że to właśnie gminy też traciły w związku z ustawą 10H rocznie ok. 80 mln zł. Do roku 2030 ta strata wyniosłaby prawie 0,5 mld zł. Codziennie wynosiłaby ona ok. 1,3 mln zł. Rolnicy również na tracili dzierżawie, koszt tego dla rolników to ok. 70 mln zł do roku 2030, a to by też urosło do kwoty 440 mln zł. Chciałbym również powiedzieć, że to będzie również miało wpływ na wzrost gospodarczy - analitycy twierdzą, że to będzie ok. 0,2 punktu rocznie, a przy zmniejszonej ilości OZE, jakby to nie było, to oznacza straty dla budżetu państwa do roku 2030 wynoszące ok. 2 mld zł.

    Scenariusz ten, o którym właśnie mówiliśmy, zakłada zwiększenie ilości energii z wiatru do ok. 10 GW w roku 2025, co oznacza też nowe miejsca pracy. Nowych miejsc pracy jest ok. 13 tys., a jeżeli by się to dynamicznie rozwijało do roku 2040, ilość energii z wiatru osiągnęłaby 22 GW, to mielibyśmy ok. 42 tys. miejsc pracy. To są główne przesłania ekonomiczne. Chciałbym powiedzieć, że ta energia rzeczywiście jest najtańsza, konkurencyjna. Myślę, jestem przekonany, że idziemy w dobrym kierunku. Oczywiście trzeba zająć się zarządzaniem sieciami energetycznymi, bo to jest bardzo istotne w tym wszystkim, ale to jest właśnie pierwszy krok, pójście w dobrym kierunku. Myślę, że argumenty, które tu państwu przedstawiłem, argumenty o stratach finansowych, o drodze, są bardzo istotne. Chodzi o to, żeby poprawić te warunki, tak żeby zyskali właśnie przedsiębiorcy, ale żeby regionalnie też były zyski itp.

    Panie Marszałku! Chciałbym złożyć poprawkę mówiącą o funduszu partycypacyjnym.

    Chciałbym państwu powiedzieć, że podobne ustawy są np. w Słowenii. Słowenia przy uruchamianiu farm wiatrowych jednorazowo bierze od inwestora 200 tys. euro od 1 MW. (Dzwonek) Chodzi tu również o roczne korzyści dla mieszkańców, bo jest tu właśnie taki problem dotyczący tej ustawy związany z tym, żeby lokalna społeczność też miała z tego korzyści...

    Wicemarszałek Włodzimierz Czarzasty:

    Dziękuję serdecznie.

    Poseł Stanisław Lamczyk:

    ...żeby właśnie też były korzyści dla mieszkańców. Podobnie mają Łotwa, Estonia, Irlandia. Takie parametry mają również Niemcy i Dania. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia