10. kadencja, 37. posiedzenie, 2. dzień (25-06-2025)

Oświadczenia.

Poseł Barbara Bartuś (tekst niewygłoszony):

    730. rocznica koronacji Przemysła II

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jutro, 26 czerwca, przypada 730. rocznica koronacji Przemysła II - wydarzenia niezwykle istotnego w dziejach naszej ojczyzny. W roku 1295, po przeszło dwóch stuleciach rozbicia dzielnicowego, w katedrze gnieźnieńskiej ponownie została założona królewska korona na skronie Piasta, potomka Mieszka I i Bolesława Chrobrego.

    Przemysł II stał się symbolem odradzającej się jedności Królestwa Polskiego.

    Był to czas trudny i niepewny - ziemie polskie podzielone między skłócone księstwa, zagrożone najazdami zewnętrznymi, często pozbawione silnej władzy centralnej. W tych niesprzyjających okolicznościach Przemysł II wykazał się dalekowzrocznością, męstwem i polityczną determinacją. Dzięki sojuszom, zręcznym decyzjom i wsparciu Kościoła zdołał połączyć Wielkopolskę z Pomorzem Gdańskim, dając nadzieję na odnowę Królestwa.

    Jego koronacja była nie tylko aktem prawnym i politycznym, lecz także głęboko symbolicznym - stanowiła odwołanie do dawnych tradycji monarchii piastowskiej i podkreślała ciągłość polskiej państwowości. Z inicjatywy Przemysła II, po raz pierwszy w historii, Orzeł Biały w koronie pojawił się jako oficjalny znak Królestwa Polskiego - symbol suwerenności, władzy i tożsamości narodowej, który przetrwał przez wieki jako znak naszej wspólnoty.

    Niestety, tragiczne okoliczności przerwały jego dzieło. Zamordowany zaledwie rok po koronacji Przemysł II nie zdołał zrealizować w pełni swojego planu zjednoczenia ziem polskich. Jego śmierć odsunęła o ćwierć wieku dalszy proces odbudowy królestwa, który podejmą dopiero Władysław Łokietek i Kazimierz Wielki.

    Dziś, w 1000-lecie ustanowienia Korony Królestwa Polskiego, postać Przemysła II winna zajmować należne jej miejsce w zbiorowej pamięci narodu. Przypomina bowiem, że Polska państwowość nigdy nie była dana raz na zawsze, lecz kształtowana przez ofiarę, poświęcenie i wolę jednoczenia rozbitych terytoriów oraz skłóconych rodaków. Jego historia stanowi wzór odwagi i odpowiedzialności za dobro wspólne.

    Dlatego z niepokojem i smutkiem trzeba odnotować, że i dziś nie brakuje tych, którzy próbują rozbijać narodową jedność nie w imię dobra wspólnego, lecz dla partykularnych interesów i ambicji. W obliczu wyzwań, które stają przed Polską, potrzebujemy wspólnoty, nie podziałów. Potrzebujemy przywództwa, które - jak przed wiekami - będzie szukać dróg porozumienia, a nie dróg konfrontacji.

    Niech więc królewski Orzeł Biały - zrodzony z wizji jedności i suwerenności - pozostanie dla nas wszystkich przypomnieniem, że Polska była, jest i musi być silna wtedy, gdy jest zjednoczona. A naszą powinnością jako przedstawicieli narodu jest tej siły i jedności strzec. Dziękuję bardzo.

Przebieg posiedzenia