10. kadencja, 39. posiedzenie, 4. dzień (25-07-2025)

Oświadczenia.

Poseł Marcin Skonieczka (tekst niewygłoszony):

    Oświadczenie poselskie dotyczące bitwy o Golub

    Wysoka Izbo! W 1422 r. mimo wcześniejszego zwycięstwa pod Grunwaldem w 1410 r. i pokoju toruńskiego z 1411 r. doszło do kolejnego starcia z zakonem krzyżackim - tzw. wojny golubskiej. Pokazało ono, że Grunwald nie był końcem rywalizacji o bezpieczeństwo i dominację w regionie.

    W lipcu 1422 r. król Władysław Jagiełło wypowiedział wojnę po nieudanych próbach pokojowego rozwiązania sporu. Wojska polsko-litewskie wkroczyły w głąb ziem pruskich, a 20 sierpnia rozpoczęto szturm na Golub. Po 3 dniach miasto zostało zdobyte i zniszczone, a oblężenie zamku - prowadzone z intensywnym użyciem artylerii - trwało dalej. Nad Drwęcą odprawiono mszę dziękczynną z udziałem króla, który odebrał od chorążych chorągwie powierzonych im oddziałów.

    27 września 1422 r. zawarto pokój mełneński. Zakon krzyżacki zrzekł się pretensji do Żmudzi, zapewniając Litwie trwały dostęp do Bałtyku i rozdzielając pruskie oraz inflanckie posiadłości zakonu. Korona odzyskała m.in. Nieszawę, choć zrezygnowała z roszczeń do Pomorza Gdańskiego i ziemi chełmińskiej. Był to sukces dyplomatyczno-strategiczny, który ograniczył możliwości ekspansji zakonu.

    Historia wojny golubskiej przypomina, że nawet po wielkich zwycięstwach, jak Grunwald, konieczna jest konsekwencja i strategiczna cierpliwość. To dzięki nim Polska i Litwa potrafiły umocnić swoje bezpieczeństwo i miejsce w Europie.

    Na zakończenie pragnę podziękować władzom powiatu golubsko-dobrzyńskiego za kultywowanie pamięci o tych wydarzeniach oraz za organizację obchodów bitwy o Golub 26 lipca.

Przebieg posiedzenia