10. kadencja, 42. posiedzenie, 1. dzień (07-10-2025)

10. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Międzynarodowym Trybunałem Karnym w sprawie wykonywania wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego, podpisanej w Hadze dnia 3 grudnia 2024 r. (druki nr 1679 i 1714).

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Władysław Teofil Bartoszewski:

    Dziękuję.

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Po pierwsze, chciałem podkreślić, że część pytań zupełnie nie dotyczy sprawy, o której w tej chwili rozmawiamy, nie dotyczy ratyfikacji umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Międzynarodowym Trybunałem Karnym w sprawie wykonywania wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego. Poruszacie państwo zupełnie inne tematy. To tak troszkę ? propos.

    (Poseł Witold Tumanowicz: To jest ten sam trybunał.)

    Panie Pośle Jabłoński! Pan to doskonale wie jako prawnik, że pan mówi zupełnie nie na temat - rozmawialiśmy już na ten temat na posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych - ponieważ umowa, o której ratyfikacji w tej chwili rozmawiamy, dotyczy wykonywania prawomocnych wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego, a nie czegoś innego, a pana pytanie czy właściwie pana uwagi, nie pytanie, dotyczyły cokolwiek innego przypadku.

    Każdy przypadek dotyczący tego, czy Rzeczpospolita Polska przyjmie do siebie osobę skazaną prawomocnym wyrokiem Międzynarodowego Trybunału Karnego, będzie rozpatrywany indywidualnie. Jest to jasno określone w tej umowie, że Polska nie ma obowiązku. Międzynarodowy Trybunał Karny zwróci się do Polski o informację, czy jest praktyczna gotowość przyjęcia konkretnej osoby skazanej, a Polska ma prawo odpowiedzieć, że tego nie zrobi, czyli mamy możliwość, ale nie obowiązek, akceptacji przyjęcia osoby, jak podkreślam, prawomocnie skazanej, a nie podejrzanej, nie oskarżonej, nie poszukiwanej, tylko prawomocnie skazanej. Tego dotyczy ta umowa.

    Jeśli chodzi o odpowiedź na pytanie pana posła Lorka, to uchwała, o której pan wspomina, nie dotyczyła sprawy wykonywania wyroków MTK. Gdzie jest pan poseł Lorek? Wyszedł.

    (Poseł Witold Tumanowicz: Przekażę mu.)

    Panie Pośle Tumanowicz! W jakich okolicznościach będziemy odmawiać akceptacji przejęcia prawomocnie skazanego? To będzie rozpatrywane w każdym wypadku indywidualnie i w każdym wypadku możemy odmówić, bo mamy do tego pełne prawo. To jest w umowie w art. 2 ust. 3 zapisane.

    (Poseł Witold Tumanowicz: Jakie będą przesłanki?)

    W związku z tym nie będę odpowiadał na hipotetyczne sytuacje, że gdyby ktoś był skazany albo nawet nie był skazany, ale był oskarżony, to jak się zachowa w tej sytuacji Polska.

    (Poseł Witold Tumanowicz: Jakieś kryteria musimy przyjąć.)

    Kryteria są takie, że akceptujemy Międzynarodowy Trybunał Karny. To jest do pana posła Sachajki. Kłaniam się, panie pośle. Dlaczego Polska uznaje Międzynarodowy Trybunał Karny? Bo taką decyzję podjął rząd polski, chwalić Boga, ze 20 lat temu. A więc od tego czasu to uznajemy. A to, że niektóre państwa tego nie uznają, to nie ma na to żadnego wpływu. Ustanowiliśmy w tej Izbie prawo, że jesteśmy członkami MTK i nie widzę przesłanek, żeby to w tej chwili kwestionować. To chyba odpowiedź na te pytania, oprócz pytań natury hipotetycznej. Jak się coś pojawi, to będę odpowiadał.

    A, panie pośle Jabłoński, chciałbym panu przypomnieć takie dwie daty: 27 stycznia i dzień dzisiejszy, 7 października. Tak do refleksji. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia