10. kadencja, 7. posiedzenie, 2. dzień (07-03-2024)
6. punkt porządku dziennego:
Pytania w sprawach bieżących.
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Paweł Bejda:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Przykładem braku zabezpieczenia środków finansowych na podpisywane kontrakty jest ostatnia z umów, która podpisana została przez pana ministra Błaszczaka. To jest tzw. umowa wykonawcza warunkowa. W tych ostatnich 2 tygodniach rządu, w czasie pracy tzw. rządu dwutygodniowego pan minister Błaszczak podpisał umowę wykonawczą warunkową na armatohaubice K9 bez pieniędzy. To się działo bardzo często.
Drodzy Państwo! Teraz jeżeli chodzi o tzw. Fundusz Wsparcia Sił Zbrojnych, gdzie jest strona zagraniczna i jest strona Polska. Jeżeli chodzi o wydatkowanie tych środków finansowych, to chcę państwu powiedzieć, że kiedy przejmowaliśmy władzę, ten Fundusz Wsparcia Sił Zbrojnych był po prostu totalnie pusty. To jest ok. 40 mld zł. W związku z tym wiele zadań jest przed nami. Wydawało nam się, że wiele umów, w tym umowy ramowe, było podpisywanych propagandowo. Chcę też państwu powiedzieć, że one były podpisywane bez konsultacji ze Sztabem Głównym Wojska Polskiego. To jest coś, co nie powinno mieć miejsca, to jest coś, co już nie ma absolutnie miejsca, dlatego że jesteśmy w pełnym kontakcie z Wojskiem Polskim. To przede wszystkim Wojsko Polskie powinno powiedzieć, jakiego sprzętu potrzebuje, a my jesteśmy od tego, żeby ten sprzęt kupić jak najtaniej, jak najlepiej i najlepiej w polskich zakładach zbrojeniowych.
Chcę też powiedzieć, że bardzo wiele umów było podpisywanych bez wyobraźni w zakresie np. infrastruktury czy z przeszkolenia wojsk. Przykładem są samoloty FA-50, które to przyleciały do Polski i naprędce było robione zabezpieczenie, bo nie było infrastruktury dla tych samolotów. Nie może tak być. Chcę, państwu powiedzieć, że do każdego sprzętu musi być baza, musi być infrastruktura, amunicja musi być też przechowywana w pomieszczeniach klimatyzowanych. To wszystko powinno być uszyte na miarę, a nie w sposób chaotyczny i na łapu-capu.
Konkludując, należy podkreślić, że konieczne jest wskazanie nowego źródła finansowania, np. na VAT brakuje ok. 130 mld zł. Biorąc powyższe pod uwagę, musimy bezwzględnie skończyć z zakupami ad hoc, niepopartymi racjonalną oceną potrzeb i możliwościami finansowymi państwa. Planując i realizując kontrakty zbrojeniowe, musimy mieć na względzie także harmonogramy wdrażania nowego sprzętu oraz czas niezbędny na wyszkolenie (Dzwonek) żołnierzy, o którym mówił pan poseł Lubczyk. Kończymy z działaniem na zasadzie: jakoś to będzie. Stawiamy natomiast na zrównoważony rozwój we wszystkich domenach: lądowej, powietrznej, morskiej, cybernetycznej, a także kosmicznej. Pamiętajmy, że realizowane zakupy to nie tylko kwoty kontraktów, ale także kwoty spłaty zadłużenia oraz kwoty bieżącego obsługiwania pozyskiwanego w dużej liczbie nowego sprzętu wojskowego, co w przyszłości będzie generowało kolosalne obciążenie dla budżetu resortu obrony narodowej, który jest obecnie trudny do jednoznacznego oszacowania. (Oklaski)
Bardzo dziękuję, pani marszałek.
Przebieg posiedzenia