10. kadencja, 7. posiedzenie, 2. dzień (07-03-2024)

Oświadczenia.

Poseł Anna Dąbrowska-Banaszek:

    Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Pragnę przypomnieć postać Alfreda Sokołowskiego w przeddzień 100. rocznicy jego śmierci. Alfred Marcin Sokołowski to polski lekarz, internista, ftyzjatra, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Urodził się 11 listopada 1849 r. we Włodawie. Był jednym z pionierów nowoczesnego leczenia chorób układu oddechowego. Aktywnie uczestniczył w akcjach popularyzujących wiedzę o gruźlicy. Zwracał uwagę na znaczenie profilaktyki dla zachowania zdrowia. W 1908 r. założył Warszawskie Towarzystwo Przeciwgruźlicze. Był pionierem leczenia uzdrowiskowego w Polsce, współzałożycielem sanatoriów w Rudce, Zakopanem, Leśniczówce, polecał Otwock jako miejscowość sanatoryjną. Jako lekarz w zakładzie klimatycznym Brehmera w miejscowości Gebersdorf był współtwórcą metod leczenia klimatyczno-dietetycznego. Było to pierwsze na świecie specjalistyczne sanatorium dla osób chorujących na gruźlicę, w którym zastosowano tę metodę leczenia. Na jego wzór został utworzony w 1868 r. ośrodek leczenia gruźlicy w Davos. Od 1880 r. do końca życia pracował w redakcji ˝Gazety Lekarskiej˝, swymi uwagami i decyzjami gwarantując wysoki poziom czasopisma.

    Od 1913 r. był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. W 1914 r. Uniwersytet Jagielloński przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 1916 r. był członkiem rady nadzorczej Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej, był również członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1918 r. został mianowany członkiem Rady Stanu Królestwa Polskiego.

    29 grudnia 1921 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, najwyższego odznaczenia państwowego po Orderze Orła Białego oraz po Orderze Wojennym Virtuti Militari. Zmarł 8 marca 1924 r. w Warszawie. Został pochowany (Dzwonek) na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Po II wojnie światowej od jego nazwiska nazwano wieś Sokołowsko. Dzisiaj w przeddzień 100. rocznicy śmierci Alfreda Sokołowskiego pragnę przypomnieć postać tego polskiego lekarza zasłużonego w rozwoju nauk medycznych w dziedzinie chorób płuc, pioniera leczenia uzdrowiskowego w Polsce, profesora Uniwersytetu Warszawskiego. Bardzo dziękuję. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia