10. kadencja, 9. posiedzenie, 2. dzień (11-04-2024)

Oświadczenia.

Poseł Barbara Bartuś:

    Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Dzisiaj przypada 80. rocznica dokonania przez Ukraińską Powstańczą Armię przy udziale cywilnej ludności ukraińskiej masakry mieszkańców polskich wsi Hucisko i Miedziaki, położonych w województwie lwowskim w II Rzeczypospolitej. 12 kwietnia 1944 r. rano do wsi Hucisko wjechał konny zwiad upowski przebrany w niemieckie mundury. Skierował się od razu do budynku szkoły, gdzie zabarykadowali się polscy mężczyźni, organizując w pośpiechu obronę. Jeden z upowców, posługując się językiem niemieckim, wezwał Polaków do otwarcia budynku. Obrońcy spełnili to żądanie w przekonaniu, że mają do czynienia z Niemcami. Po wkroczeniu do szkoły oprawcy przystąpili do aresztowania zgromadzonych tam mężczyzn. W tym samym czasie do wsi weszły grupy cywilów ukraińskich uzbrojonych w siekiery i broń palną. Rozeszli się oni po całej wsi, dokonując aresztowań mężczyzn i chłopców. Więźniów spędzono do jednej zagrody, związano i zaczęto zabijać. Byli oni rąbani siekierami, przecinani piłami czy też rozstrzeliwani. Na koniec zwłoki wrzucono do stodoły i podpalono. Oprócz okrutnych morderstw Ukraińcy dokonali także rabunku polskiego mienia. Historycy spierają się co do liczby ofiar, ale generalnie przyjmuje się, że było to ponad 100 osób. Zbrodnia ta jest przykładem ludobójstwa dokonanego z przyczyn etnicznych. Ukraińscy nacjonaliści dążyli do tego, aby eksterminować całą polską ludność i po wojnie doprowadzić do powstania jednolitego etnicznie państwa ukraińskiego. Pamiętajmy o ofiarach tej makabrycznej zbrodni. Niech to będzie dla nas przestrogą i lekcją. (Dzwonek) Ci ludzie zginęli tylko dlatego, że byli Polakami. Pamiętajmy o tym, co się stało, ale niech to nie determinuje naszego spojrzenia w przyszłość. Wzajemne stosunki między narodami należy budować na prawdzie historycznej, na wzajemnym poszanowaniu i dialogu. Nie zmienimy tego, co już się stało, jednak powinniśmy patrzeć w przyszłość i czynić wszelkie starania, aby budować jak najlepsze wzajemne stosunki między naszymi narodami. My to właśnie jako Polacy, jako naród czynimy. Świadczy o tym olbrzymia pomoc, jakiej Polska udzieliła Ukrainie w czasie obecnej wojny. I mam tu na myśli zarówno pomoc rządu Polski, ale też fakt, że to zwykli Polacy przyjęli pod swoje dachy miliony uchodźców wojennych z Ukrainy. Dziękuję. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia